İlhan BERK'ten

NE BÖYLE SEVDALAR GÖRDÜM

NE BÖYLE AYRILIKLAR

Ne zaman seni düşünsem

Bir ceylan su içmeye iner

Çayırları büyürken görürüm

Her akşam seninle

Yeşil bir zeytin tanesi

Bir parça mavi deniz

Alır beni

Seni düşündükçe

Gül dikiyorum ellerimin değdiği yere

Atlara su veriyorum

Daha bir seviyorum dağları.

----------------------------------------

AKŞAMA DOĞRU

ey güzel harf güzel kağıt güzel kalem.

sana nehirlerden rüzgarlardan söz ediyorum

benim için nehirleri eğit,su yolları aç.

ben ki daha ağzı lekeli bir çocukken

yürürken gördüm bir gün nehirleri

nehirlerin rüzgarların sözü yaşar

ben ağzının yaprağıyım,bir yere yaz bunu.

ey güzel el yazısı güzel mürekkep güzel uç.

beni küçük su birikintileri büyüttü.

beni anlamak için su birikintilerine sor

su unutmaz:daireler çizerek dikkatle çalışır.

benim için yapraklar topla,yatağını lekele.

ben bu akşam doğruyum,karıştır saçlarımı.

--------------------------------------------------------------------------

YAVAŞ YAVAŞ GEÇTİM KALABALIKLARIN ARASINDAN

Yavaş yavaş geçtim kalabalıkların arasından

bir deniz çarpması gibi çoğalta çoğalta geçen

geçtiği yeri

yavaş yavaş çıktım içimden.Dokundum

yavaş yavaş acıya,kuvarsa,şiire

yavaş yavaş tarttım suyu,anladım nedir ağırlık

kokular

coğrafya.

Eğildim sonra gövdeyi tanıdım ve düzenini

gördüm sessizliğin dümdüzlüğünü

gördüm yinelemedi gördüğüm hiçbir şey

böyle yavaş yavaş geçtim insandan insana

insanlaştırdım yavaş yavaş dışımı

böyle karıştım kalabalıklara

kalabalıklaştım böylece..